Brontekst bekijken van Eduard van Zon

{{Infobox oorlogsslachtoffer
| kop                                = 
| afbeelding                         = E van Zon.jpg
| onderschrift                       = Foto heemkundekring de Erstelinghe, collectie Rien Zijlmans.
| voornamen                          = Eduard
| roepnaam                           =  
| tussenvoegsels                     =  van
| achternaam                         = Zon
| geboortedatum                      = 31-07-1925
| geboorteplaats                     = Waalwijk
| overlijdensdatum                   = 27-04-1941
| overlijdensplaats                  = a/b SS Slamat, Aegeïsche Zee
| burgerlijke staat                  = Ongehuwd
| beroepen                           = Matroos
| bijzonderheden overlijden          = Luchtaanval
| laatste adres woonplaats           = Waalwijk
| laatste adres straatnaam           = Besoijensestraat
| laatste adres huisnummer           = 140
| laatste adres huisnummertoevoeging = A
| begraafplaats                      = Zeemansgraf
}}


'''Eduard van Zon''' (Waalwijk, 31 juli 1925 – a/b SS Slamat, Aegeïsche Zee, 27 april 1941 ) was een zoon van spoorwegarbeider Eduard van Zon en Cornelia Buijks. De familie Van Zon woonde aan de [[Besoijensestraat]].

Eduard was matroos op het stoomschip Slamat <ref> K.W.L. Bezemer, Geschiedenis van de Nederlandse Koopvaardij (Amsterdam, 1986), blz. 475-479.</ref>. 

Begin april 1941 vielen de Duitsers Griekenland binnen en liepen het land in een paar weken onder de voet. In Griekenland bevond zich inmiddels een behoorlijk contingent Britse troepen en tegen het einde van de maand speelde zich een klein Duinkerken-drama af aan de Griekse zuidkust. Eén van de schepen die waren ingezet om de Britse troepen op te halen, was de Slamat. Het schip, 11.636 ton, van de Rotterdamsche Lloyd, lag in mei 1940 in Soerabaja en werd eind juli van dat jaar aan de Engelsen verhuurd. Het schip, onder kapitein Tj. Luidinga, maakte enkele reizen in de Indische Oceaan en de Rode Zee. Half april 1941 liep het Suez binnen en ontving orders op te stomen naar Port Said en vervolgens naar Alexandrië. Daar ontving het schip orders deel te nemen aan de evacuatie van Britse troepen uit Griekenland.

In de vroege ochtend van zondag 27 april 1941 ging een klein konvooi, waaronder de Slamat, voor anker in de baai van Nauplia, aan de oostkust van de Peloponesus. Het inschepen verliep moeizaam, er stond een sterke wind en door de ruwe zee hadden veel sloepen moeite de evacuatieschepen te bereiken. Bovendien konden elk moment de Duitse vliegtuigen weer terugkomen. Kapitein Luidinga stond voor een probleem: hij had pas 500 militairen aan boord genomen en er was nog ruimte voor meer toen hij van de commandant van het konvooi het bevel kreeg te vertrekken. Ondanks het luchtgevaar bleef de Slamat langer liggen dan was afgesproken om zoveel mogelijk militairen aan boord te nemen. Dit dappere, maar ondoordachte gebaar werd een groot deel van de opvarenden noodlottig. Duitse Stuka-duikbommenwerpers schoten omlaag en plaatsten een voltreffer op de Slamat die om ongeveer kwart over zeven in de diepte verdween. Twee Britse Destroyers, de Diamond en de Wryneck, konden nog 700 opvarenden redden, maar werden op hun beurt zes uur later door de Stuka’s tot zinken gebracht. Slechts vijftig opvarenden overleefden de drie scheepsrampen, waaronder tien bemanningsleden van de Slamat. 

Alle andere opvarenden kwam om het leven. Onder hen de 15-jarige Eduard van Zon.

{{Appendix||2=
==Appendix==
===Bronnen===
----
*Jack Didden en Maarten Swarts, ''[[Provinciestad in oorlogstijd]]'' (Drunen 1991), blz. 159.
===Voetnoten===
----
{{References}}
===Externe links===
----
*[http://www.erelijst.nl/eduard-van-zon/ Erelijst van gevallenen 1940-1945]
*[http://srs.ogs.nl/slachtoffer/177778/eduard-van-zon/ Slachtofferregister Oorlogsgravenstichting]
}}

{{DEFAULTSORT: Zon, Eduard van}}

[[Categorie:Mensen]]
[[Categorie:Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:Oorlogsslachtoffers]]