Libettha Joanna Hartog: verschil tussen versies
k 1 versie geïmporteerd |
Geen bewerkingssamenvatting Label: wikieditor |
||
| Regel 36: | Regel 36: | ||
==Appendix== | ==Appendix== | ||
===Bronnen=== | ===Bronnen=== | ||
*Geschiedenis van de Joden in Waalwijk 1690-1945, ''[[De Klopkei]]'' (14e jaargang,2e kwartaal 1990) | *Geschiedenis van de Joden in Waalwijk 1690-1945, ''[[De Klopkei]]'' (14e jaargang,2e kwartaal 1990) | ||
*SALHA, Bevolkingsregister Waalwijk | *SALHA, Bevolkingsregister Waalwijk | ||
===Voetnoten=== | ===Voetnoten=== | ||
{{References}} | {{References}} | ||
===Externe links=== | ===Externe links=== | ||
*[http://srs.ogs.nl/slachtoffer/23959/libetha-joanna-cahen-hartog/ Slachtofferregister Oorlogsgravenstichting] | *[http://srs.ogs.nl/slachtoffer/23959/libetha-joanna-cahen-hartog/ Slachtofferregister Oorlogsgravenstichting] | ||
*[http://www.rhoen.nl/ Oorlogsmonument Walkartpark Zeist] | *[http://www.rhoen.nl/ Oorlogsmonument Walkartpark Zeist] | ||
Versie van 17 jun 2025 15:30
| Voornamen | Libettha Joanna |
|---|---|
| Roepnaam | Louise |
| Tussenvoegsels | |
| Achternaam | Hartog |
| Geboortedatum | 06-11-1870 |
| Geboorteplaats | Waalwijk |
| Overlijdensdatum | 23-07-1943 |
| Overlijdensplaats | Sobibor (PL) |
| Burgerlijke staat | Gehuwd met Ferdinand Cahen |
| Beroepen | |
| Bijzonderheden overlijden | Vernietigingskamp |
| Laatste adres | , Amsterdam |
| Begraafplaats |
Libettha Joanna (Louise) Hartog (Waalwijk, 6 november 1870 – Sobibor (PL), 23 juli 1943) was een dochter van de welgestelde koopman Mozes Hartog en diens echtgenote Kaatje Goudsmit. Zij trouwde op 14 juni 1898 in Waalwijk met papierfabrikant Ferdinand Cahen (1867-1938). Het paar vestigde zich in Ferdinands woonplaats ’s-Hertogenbosch en kreeg daar drie kinderen: Julius (1899-1979), Ella (1901) en Max (1905-1995)[1].
Aan de zijde van haar echtgenoot, die van 1909 tot aan zijn overlijden in 1938 voorzitter was van de afdeling Noord-Brabant van de Nederlandse Zionistenbond [2] , zette ook Louise zich in voor de Joodse gemeenschap in Nederland. Zo was zij was onder meer lid van het Hulpcomité Palestina 1929.[3]
Na het uitbreken van de oorlog verliet Louise ’s-Hertogenbosch, de stad waar zij ruim 40 jaren had gewoond, en vestigde zich op 9 juli 1940 in Zeist,[4] bij haar oudste zoon Julius. Vanuit Zeist bracht ze in mei 1942, 71 jaar oud, op de fiets nog een bezoek aan haar zoon Max in Vught. Bij die gelegenheid bezocht ze ook haar broer Leon, die op dat moment in Sprang-Capelle woonde.[5]
Toen Julius besloot om met zijn gezin onder te duiken, koos Louise er eind 1942 voor om in Amsterdam bij haar dochter Ella in te trekken. Op 20 juni 1943 vond in de hoofdstad een grote razzia plaats. Alle opgepakte Joden, waaronder Louise en haar dochter, werden overgebracht naar kamp Westerbork.
Met een van de laatste beruchte transporten werd Louise vanuit Westerbork ‘doorgestuurd’ naar Sobibor en vond daar op 23 juli 1943 de dood.[6] Twee maanden eerder was in hetzelfde kamp haar broer Leon omgekomen.
Behalve door haar familie, wordt de herinnering aan Libettha Joanna (Louise) Cahen-Hartog levend gehouden middels het monument ‘Niet weer. Nooit meer.’ in het Walkartpark in Zeist.
Appendix
Bronnen
- Geschiedenis van de Joden in Waalwijk 1690-1945, De Klopkei (14e jaargang,2e kwartaal 1990)
- SALHA, Bevolkingsregister Waalwijk
Voetnoten
- ↑ Max was initiatiefnemer van het herdenkingsteken op station Vught en auteur van ‘Ik heb dit alles opgeschreven…Vught-Auschwitz-Vught. Memoires van Max Cahen 1939-1945’ (’s-Hertogenbosch 2010).
- ↑ Nieuw Israelietisch Weekblad, 6 december 1929 en 16 december 1938.
- ↑ Nieuw Israelietisch Weekblad, 13 september 1929).
- ↑ Lijst van in concentratiekampen omgekomen joodse Zeistenaren, website R.P.M. Rhoen (www.rhoen.nl).
- ↑ Max Cahen, ‘Ik heb dit alles opgeschreven…’
- ↑ Idem.