Johannes Theodorus van Delft
| Voornamen | Johannes Theodorus |
|---|---|
| Roepnaam | Jan |
| Tussenvoegsels | van |
| Achternaam | Delft |
| Geboortedatum | 25-07-1929 |
| Geboorteplaats | Waalwijk |
| Overlijdensdatum | 15-04-1945 |
| Overlijdensplaats | Loon op Zand |
| Burgerlijke staat | |
| Beroepen | |
| Bijzonderheden overlijden | Landmijn |
| Laatste adres | , Waalwijk |
| Begraafplaats |
Johannes Theodorus (Jan) van Delft (Waalwijk, 25 juli 1929 – Loon op Zand, 15 april 1945) was een zoon van leerlooier Adrianus Petrus van Delft en Johanna Pieternella Leijtens.
Na het overlijden van zijn vader op 6 april 1935 bracht Jan vanaf oktober 1938 enige tijd door in een opvanghuis in Klein-Borculo,[1] waarna zijn oom en tante, Richard en Maria van Boxstaele-Leijtens, hem als pleegzoon in hun gezin opnamen.
Op zondag 15 april 1945 wordt er alarm geslagen bij het Rode Kruis in Waalwijk. In de duinen zijn twee jongens op een mijn gelopen. Hoewel de twee lichamen midden in een mijnenveld liggen, gaat een ploeg onmiddellijk op weg en bergt de stoffelijke resten. Het gaat om de 18-jarige Richard van Boxstaele en zijn neef, de 15-jarige vijftienjarige Jan van Delft.
Jan en Richard zijn de laatste doden in Waalwijk in oorlogstijd.
Afbeeldingen
-
Dankbetuiging in De Echo
Appendix
Bronnen
- Jack Didden en Maarten Swarts, Provinciestad in oorlogstijd (Drunen 1991) , blz. 258 en 263.